Eat, prey, love: Saskia meets Ketut Liyer
Door: Saskia
Blijf op de hoogte en volg Saskia
20 November 2008 | Indonesië, Batavia
Bedankt voor alle reacties! Echt heel leuk voor mij om te lezen.Tot nu toe verloopt het allemaal heel goed. Ik heb 2 onverwachte tegenvallers: mijn haar dat door het weer hier echt enorm gaat kroezen. Daar moet ik echt wat voor gaan kopen: ik ben een pluizebol. Het leven is zoveel makkelijker als je een goede stijltang hebt. Het tweede: blaren. Een voor mij geheel onbekend fenomeen, want ik kan altijd dagenlang wandelen zonder enig ongemak. Maar mijn nieuwe retehippe teenslippers ontnemen we dit gemak: 4 blaren. Vandaag weet ik dan ook niet wat ik moet doen: de wandelschoenen van gisteren zijn nog door- en doornat. Dan toch maar de teenslippers. Het schijnt een half uur lopen te zijn naar Ketut en dat moet kunnen.
Om 8 uur ga ik op weg, misschien is het er wel druk met boekenlezers. Onderweg kom ik een oude man tegen die me eerst kaartjes wil verkopen voor een Legong dansshow en dan bij nul op rekest maar zijn schilderijen aanbiedt. Ik moet toch die kant op, dus laat ik maar even in zijn winkeltje kijken. Er is alleen geen winkeltje en ik word binnengeloodst in zijn compound/leefgemeenschap. Door de tour van gisteren weet ik hoe het in elkaar zit en hier leven 3 families zo te zien. Enige aarzeling heb ik wel, maar ach, kan mij het schelen. Hij showt me trots zijn schilderijen, wat voor een deel gewoon bladzijden uit een plaatsjesboek blijken of inderdaad schilderijen die zeker niet van zijn had zijn. Ik zie overal andere namen onder staan. Beleefd blijf ik maar wat glimlachen en zeg dat ze te groot zijn om mee te nemen. "For you good price, 100 dollar", zegt hij met een stalen gezicht. Kijk, dat kan ik dan wel weer waarderen. Ik zeg dat ik ze helaas niet mee kan nemen, ze passen niet in mijn rugzak en bedank vriendelijk.
Dan ga ik weer op weg en loop en loop en loop. Als ik denk in de buurt te zijn zet ik mijn gene opzij en ga ik toch maar vragen waar Ketut Liyer woont en wie zich nog steeds afvraagt waar dit over gaat: lees het boek "Eat, pray, love". Toch weten veel mensen het niet en als er eindelijk iemand is die hem kent, wordt me meteen de vraag gesteld:" wat gaan je hem vragen?" Mmm, daar had ik nog niet over nagedacht en ik bedenk maar wat en zeg: "de liefde", om maar in de stijl van Elizabeth Gilbert te blijven. De man neemt me van top tot teen op en zegt dan: "weinig kans dat jij hier een man gaat vinden", hij beeldt het vrouwelijk silhouet uit met zijn handen en zegt: "wij hebben een andere cultuur hier". Kortom: ga terug naar Nederland met je Hollandse heupen. Hahaha! Ik vervolg dapper mijn weg en na weer een half uur en inmiddels in de middle of nowhere ga ik het nogmaals vragen. Nee, ik moet weer terug. Dan ben ik het zat en spring bij de eerste de beste Balinees op de motor en word netjes voor de deur afgezet. Ketut Liyer komt me tegemoet lopen, stelt zich voor en zegt: "I'm so glad to meet you!" Hij neemt me mee naar zijn huis en we gaan zitten op de veranda waar al 2 dames zitten uit zijn familie. Hij brengt eerst uitgebreid een offer aan de goden, heeft een bel die klinkt als een klankschaal en geeft wat gewijd water aan de dames.
Dan vraagt hij mij hoe ik hem ken en ik zeg maar eerlijk: "van het boek!" Trots laat hij zijn door Elizabeth Gilbert gesignaleerd exemplaar zien van Eat, pray, love. Geweldig! Als ik zeg dat ik uit Holland kom, zegt hij: "Dag meneer, dag mevrouw" en vraagt me wat het betekent. Dan stelt hij me de vraag hoe oud ik ben en of ik getrouwd ben. Niet getrouwd en al 33? Oei, oei, oei. Dat is geen goed nieuws zo te zien en waarom ik dan nog niet getrouwd ben, vraagt hij? Vervolgens inspecteert hij mijn oren, mijn neus, mijn mond, mijn rug, mijn knieen en mijn voorhoofd. Over het laatste zegt hij dat hij kan zien dat ik "very bright" ben, nou dat heeft hij al goed :-). Verder ben ik ongeduldig en moet langzamer rijden. Ok dan. Hij gaat mijn hand lezen en ik ben een "very sweet girl with good karma". Ik ben al 3 keer geboren. Hij zegt dat ik 2 keer kan trouwen. Dat ik al wel wat vriendjes heb gehad. Met mijn huidige vriend kan ik best trouwen, zegt hij, wachten tot mijn 35ste kan wel, maar niet later, anders "no babies". Ik zeg maar niet dat dat geen issue is. Hij ziet sowieso 3 kinderen. Nou, dan mag ik inderdaad wel gaan opschieten. Dan heeft hij het nog over mijn hoge energieniveau en mijn "sexual energy" en dat laat ik hier maar verder buiten beschouwing. Mijn levenslijn zegt hem dat ik 110 jaar oud word en daarna is de geloofwaardigheid er wel van af. Laten we het zo zeggen: success is all over me. Desalniettemin vind ik het een enorme ervaring. Ik mag een foto van hem maken en hij lacht dan niet, vanwege zijn tandeloze mond. De man is denk ik 80, maar nog steeds ijdel en hij wil ook de foto zien. Hij laat nog zijn tekeningen zien die erg mooi zijn en vol symboliek. Ik vraag hem wat ik hem verschuldigd ben. "Oh, if you have some spare money"....dat klinkt bescheiden maar er volgt: 300.000. Dat is weliswaar 21 euro, maar voor daar echt een hoop geld: ik had er ook een hele dag voor in een spa kunnen gaan zitten. Maar goed: de reis erheen was al een happening en ik sta nu in zijn gastenboek: hij gaat iedereen nog eens schrijven,
zegt hij.
Nu maar naar het zwembad met een boek. Na regen komt zonneschijn en er is weer een strakblauwe hemel. Het is meer dan 30 graden. Jammer dat hier geen pepernoten zijn, verder mis ik niks uit Nederland.
Om 8 uur ga ik op weg, misschien is het er wel druk met boekenlezers. Onderweg kom ik een oude man tegen die me eerst kaartjes wil verkopen voor een Legong dansshow en dan bij nul op rekest maar zijn schilderijen aanbiedt. Ik moet toch die kant op, dus laat ik maar even in zijn winkeltje kijken. Er is alleen geen winkeltje en ik word binnengeloodst in zijn compound/leefgemeenschap. Door de tour van gisteren weet ik hoe het in elkaar zit en hier leven 3 families zo te zien. Enige aarzeling heb ik wel, maar ach, kan mij het schelen. Hij showt me trots zijn schilderijen, wat voor een deel gewoon bladzijden uit een plaatsjesboek blijken of inderdaad schilderijen die zeker niet van zijn had zijn. Ik zie overal andere namen onder staan. Beleefd blijf ik maar wat glimlachen en zeg dat ze te groot zijn om mee te nemen. "For you good price, 100 dollar", zegt hij met een stalen gezicht. Kijk, dat kan ik dan wel weer waarderen. Ik zeg dat ik ze helaas niet mee kan nemen, ze passen niet in mijn rugzak en bedank vriendelijk.
Dan ga ik weer op weg en loop en loop en loop. Als ik denk in de buurt te zijn zet ik mijn gene opzij en ga ik toch maar vragen waar Ketut Liyer woont en wie zich nog steeds afvraagt waar dit over gaat: lees het boek "Eat, pray, love". Toch weten veel mensen het niet en als er eindelijk iemand is die hem kent, wordt me meteen de vraag gesteld:" wat gaan je hem vragen?" Mmm, daar had ik nog niet over nagedacht en ik bedenk maar wat en zeg: "de liefde", om maar in de stijl van Elizabeth Gilbert te blijven. De man neemt me van top tot teen op en zegt dan: "weinig kans dat jij hier een man gaat vinden", hij beeldt het vrouwelijk silhouet uit met zijn handen en zegt: "wij hebben een andere cultuur hier". Kortom: ga terug naar Nederland met je Hollandse heupen. Hahaha! Ik vervolg dapper mijn weg en na weer een half uur en inmiddels in de middle of nowhere ga ik het nogmaals vragen. Nee, ik moet weer terug. Dan ben ik het zat en spring bij de eerste de beste Balinees op de motor en word netjes voor de deur afgezet. Ketut Liyer komt me tegemoet lopen, stelt zich voor en zegt: "I'm so glad to meet you!" Hij neemt me mee naar zijn huis en we gaan zitten op de veranda waar al 2 dames zitten uit zijn familie. Hij brengt eerst uitgebreid een offer aan de goden, heeft een bel die klinkt als een klankschaal en geeft wat gewijd water aan de dames.
Dan vraagt hij mij hoe ik hem ken en ik zeg maar eerlijk: "van het boek!" Trots laat hij zijn door Elizabeth Gilbert gesignaleerd exemplaar zien van Eat, pray, love. Geweldig! Als ik zeg dat ik uit Holland kom, zegt hij: "Dag meneer, dag mevrouw" en vraagt me wat het betekent. Dan stelt hij me de vraag hoe oud ik ben en of ik getrouwd ben. Niet getrouwd en al 33? Oei, oei, oei. Dat is geen goed nieuws zo te zien en waarom ik dan nog niet getrouwd ben, vraagt hij? Vervolgens inspecteert hij mijn oren, mijn neus, mijn mond, mijn rug, mijn knieen en mijn voorhoofd. Over het laatste zegt hij dat hij kan zien dat ik "very bright" ben, nou dat heeft hij al goed :-). Verder ben ik ongeduldig en moet langzamer rijden. Ok dan. Hij gaat mijn hand lezen en ik ben een "very sweet girl with good karma". Ik ben al 3 keer geboren. Hij zegt dat ik 2 keer kan trouwen. Dat ik al wel wat vriendjes heb gehad. Met mijn huidige vriend kan ik best trouwen, zegt hij, wachten tot mijn 35ste kan wel, maar niet later, anders "no babies". Ik zeg maar niet dat dat geen issue is. Hij ziet sowieso 3 kinderen. Nou, dan mag ik inderdaad wel gaan opschieten. Dan heeft hij het nog over mijn hoge energieniveau en mijn "sexual energy" en dat laat ik hier maar verder buiten beschouwing. Mijn levenslijn zegt hem dat ik 110 jaar oud word en daarna is de geloofwaardigheid er wel van af. Laten we het zo zeggen: success is all over me. Desalniettemin vind ik het een enorme ervaring. Ik mag een foto van hem maken en hij lacht dan niet, vanwege zijn tandeloze mond. De man is denk ik 80, maar nog steeds ijdel en hij wil ook de foto zien. Hij laat nog zijn tekeningen zien die erg mooi zijn en vol symboliek. Ik vraag hem wat ik hem verschuldigd ben. "Oh, if you have some spare money"....dat klinkt bescheiden maar er volgt: 300.000. Dat is weliswaar 21 euro, maar voor daar echt een hoop geld: ik had er ook een hele dag voor in een spa kunnen gaan zitten. Maar goed: de reis erheen was al een happening en ik sta nu in zijn gastenboek: hij gaat iedereen nog eens schrijven,
zegt hij.
Nu maar naar het zwembad met een boek. Na regen komt zonneschijn en er is weer een strakblauwe hemel. Het is meer dan 30 graden. Jammer dat hier geen pepernoten zijn, verder mis ik niks uit Nederland.
-
20 November 2008 - 07:06
Raketje:
Wat een ervaring en wat een reis! Heerlijk om het zo te volgen, heb vannacht nog over je gedroomd; we gingen samen sporten en dat ging helemaal mis. Ik was mn slotje vergeten, mn geld en abbonnements kaartje. Gelukkig had jij alles bij je!!! Als dat niet een waarheid als een koe is?? Volgens mij vermaak je je daar prima als ik dit zo allemaal lees. Jaloers op het weer, hier daalt de temperatuur met mogelijk sneeuw aan het einde van de week. Nou Passie sassie ik ga nr het AMC, keep me posted! Love raketje (ook groetjes van René) -
20 November 2008 - 07:28
Wouter:
Moest je nu speciaal naar Bali, met blarende voeten,en vervolgens 21 euro betalen voor die informatie. Dat had ik je ook wel kunnen vertellen ;). x Wouter
PS ik geniet van je verhalen -
20 November 2008 - 08:46
Rutger:
Hee Sas, klinkt allemaal geweldig en ook een beetje jaloersmakend. Ik wilde je doorgeven dat Kaat 19/11 bevallen is van Fleur. Wel te vroeg geboren, maar volgens mijn bescheiden mening zijn er geen grote probelemen te verwachten bij deze zwangerschapsduur. Fred was nog net op tijd geland en was er bij. Moeder en kind zijn in het ziekenhuis en maken het goed. Veel plezier. -
20 November 2008 - 10:51
Ruud:
Het verhaal achter Ketut ken ik verder niet, maar zo te horen moet je flink opschieten met het leven wil je alle voorspelde dingen vol beleven. ;-) Het zou een stressmomentje kunnen zijn in een rustig land.
Alle zonneschijn is hier verdwenen en naar Bali vertrokken zo te horen. Alhoewel het 12 graden was net, dus van sneeuw is nog even geen sprake.
Jammer dat pepernoten over het algemeen niet door wolken worden opgenomen en verspreid.
Enjoy! -
20 November 2008 - 12:34
Fer:
Hey draak..... je mist MIJ toch wel?? Duh!
Zou er heel graag bijzijn. Fantastisch die tandloze Jomando. Neem het ter info mee en bewandel je pad. It'll be. and already is so beautiful!
X -
20 November 2008 - 13:19
Pauline:
Sas, wat heerlijk al die verhalen!! En wat maak je alweer veel mee zeg...
Wat een held die Ketut, hij zegt alleen maar mooie dingen. Heeft hij je kunnen overtuigen??
Lekker genieten nog en ik volg het allemaal! Je schrijft ook zo leuk...moet je iets mee doen, ik zie weer kansen...haha..
Kus,
Plien -
20 November 2008 - 13:19
Pauline:
Sas, wat heerlijk al die verhalen!! En wat maak je alweer veel mee zeg...
Wat een held die Ketut, hij zegt alleen maar mooie dingen. Heeft hij je kunnen overtuigen??
Lekker genieten nog en ik volg het allemaal! Je schrijft ook zo leuk...moet je iets mee doen, ik zie weer kansen...haha..
Kus,
Plien -
20 November 2008 - 13:38
Karen:
Even een kopje thee tijdens de salarislijsten en dan even spieken bij Sas....
Zag dit rechtsbovenin staan op de site:
5 Kg in 1 Week Afvallen?
Ja, dat kan! Verlies 5 kg of meer in de eerste week.
www.Trimgel.be
----------------
Volgens mij zit je al aardig in de richting als ik de voorgaande stukjes lees. Easy goining...
Ziet er goed uit al die stories en heerlijk lezen....
Be carefull en Sas: you pay way too much money.... Maar voor een eerste week kan ik het je vergeven...haahhaa
Die alcoholdoekjes gaan nu helpen voor je blaren schat!
Doei
Wereldgezichhie -
20 November 2008 - 20:17
Mama:
Saskia, wat geweldig dat meerdere onder ons jouw schrijf kwaliteiten onderschrijven! Wat de meeste dus niet weten, hoe jij vroeger de mooiste verhalen schreef ,nu nog het moois van onderweg schetsen en je dagen zijn gevuld,liefs mama. -
20 November 2008 - 20:39
Esther:
Lieve Sassie, toch een berichtje via je site (en buiten de Hotmail om).
Wat heerlijk om te lezen. En haha, die Afro! Ik denk natuurlijk meteen aan Friends ;-) Hihihi, daar MOET je een foto van maken!
Jeetje, inderdaad nog veel te doen. Vooral die 3 baby's maken. Nou ja, Peter is on his way ;-)
Veel liefs, dikke kus en we nemen een pepernoot op jou hoor!
Essie
-
21 November 2008 - 08:05
Gysèle:
Lieve Sas, je kunt erg beeldend schrijven. Ketut staat nu op mijn netvlies. Heeft 'ie niks gezegd over je humor? Die kan er wat mij betreft ook nog bij! Geniet! Kus, Gys -
21 November 2008 - 11:33
Sabrina:
Heej Sas,
Echt super geweldig om dit allemaal te lezen, ik smul van je verhalen! En goed te horen dat het allemaal lekker verloopt en je bent nog geen week weg en al zoveel gedaan! En ja, niks missen uit Nederland... I know what you mean! Enjoy!! (ik zal wat pepernoten voor je bewaren :) )
Dikke zoen Sab -
21 November 2008 - 12:57
Fred En Kathelijne:
Hallo Sas,
Leuk om je verhalen te lezen. Geniet er van!!
Wij zijn woensdag om 0140AM de trotse ouders van Fleur geworden! Ze was een beetje vroeg en ligt ook nog in de couveuse, maar het gaat heeeeel erg goed met haar. Ze is zo gezond als een vis, doet alles zelf en alles zit er op en er aan.
Kaat ligt ook nog in het ziekenhuis, maar is ook aan de beterende hand.
Groetjes Kathelijne en Fred -
21 December 2013 - 14:06
N.Schwartz:
En, vertel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
