Ohmmmmmm

En dan is de grote vraag: hoe kom je de dag door in een oord als dit? Dat is als volgt.
Eerst een ontbijt van roertofu. Ik heb zoveel omeletten gegeten deze vakantie dat ik deze ochtend voor de veganistische variant ga en daarvoor ben ik op de goede plek. Ik word wel blij van de menukaart met gezonde sapjes, salades, soepen en een verdwaalde worteltaart.

Om 9 uur begint de ochtendyogales. Een andere docent dan eerder in Ubud, maar net zo onverstaanbaar (heel authentiek ;-). "Breath in, breath out" is het belangrijkst zou je zeggen en dat kan ik er nog wel uithalen. Een enkele keer word ik door hem nog verder gestretcht dan ik voor mogelijk hou en na 1 1/2 uur zit ik ook wel aan m'n max.
Ik vind deze yoga-ervaring super, maar ik mis mijn eigen mantra's: hier is het aan het eind drie keer een shanti of een shakti en klaar. Gelukkig staat er 's avonds een meditatie gepland. Mooi.

Eerst maar eens mezelf hydrateren met een jonge kokosnoot en een lunch met veel groente. En dan: een massage en een kruidenbad die goed zijn voor de bloedsomloop, lymfeklieren en weet ik wat. Het is in ieder geval ontspannend en met de hoosbui die inmiddels op de rijstvelden neerdaalt de juiste activiteit voor dit moment van de dag. Zo'n verwennerij en toch heel betaalbaar!

Dan lees je nog eens een boekje, kijk je hoe het personeel gele bladeren uit de bomen vist met een soort grijparm en snuffel je nog eens in het winkeltje met yogakleding en mala's.
Alle yogi-happen ten spijt, er moet ook Balinees gegeten worden. Op TripAdvisor licht restaurant Madani op op 60 meter afstand. Geweldig! Ik eet er tonijn op Balinese wijze, green mango salade en een shake. Net een huiskamerrestaurant, fijne bediening: helemaal top. Het restaurant ligt buiten het centrum van Ubud en zal het veel van de resorts moeten hebben in de wijk Jungjungan waar het ligt. De keuken van Om Ham kan hier niet tegenop, dus ik denk dat ik hier morgen weer zit. En wie ook in het noorden van Ubud vertoeft: gaan!

De dag eindigt met een meditatie. Ik herken de docent van de eerste keer. Uiterst vriendelijk vertelt hij onbegrijpelijke dingen. Ik glimlach en knik: heel zen allemaal.
Ik wacht op hints als "straighten your spine", maar hoor woorden als hippification (eh wat?) en dat leidt alleen maar af. De stille meditatie vul ik (mentaal) in met mijn eigen mantra's. De met muziek begeleide meditatie is heerlijk. Het uur is zo voorbij! Perfecte afsluiting van de dag. De docent geeft nog tips - tenminste dat denk ik - maar mijn hoofd is leeg. Ik kan mezelf begeleiden.

Heel ontspannend allemaal op zo'n dag, maar ik denk dat ik morgen toch nog éééééén keer Ubud in ga. Nog één rondje lopen...afscheid nemen.