Paradijs in Luang Prabang

Peter is woensdagavond heelhuids aangekomen! Jeej! Een hele opluchting, want het ziet er niet uit zo'n speedboat. Peter reist vanaf hier weer mee. We zijn meteen even wat gaan drinken bij Joma, ik laat hem het cakjesparadijs Boncafe zien en we gaan door naar guesthouse Khoun & Khone (man en vrouw die dit samen zijn begonnen) wat ik was tegengekomen op travelfish.org en er erg leuk uit zag. Het blijkt het paradijs te zijn zoals op de foto's! Helemaal geweldig is het hier. Prachtige bungalows en kleinschalig, want er zijn er maar 5. We worden hartelijk ontvangen met thee en een gezellig praatje door eigenaar Khoun.
Voor de backpacker die Luang Prabang even wil aftikken is dit geen geschikte plek, want het ligt een paar kilometer buiten het centrum...voor al die anderen go! Zie www.khounandkhone.hrorbit.com en wees jaloers..... De volgende dag bezoeken we de Se Waterfalls ,geweldig mooi,voortdurend mooie fotomomenten. 's Middags laat ik Peter Luang Prabang zien. Grote verrassing is dat ik op de Night Market oog in oog kom te staan met een zeer hoge pief van Sara Lee die ik vol ongeloof secondenlang heb aangestaard. Hoe is het mogelijk! Daar moest ik even van bijkomen.
M'n misselijkheid is inmiddels gelukkig gezakt, zodat we lekker kunnen gaan eten bij Lao Lao Beer Garden wat ondanks de foute naam en schreeuwerige pamfletten een hartstikke leuke plek is met een kampvuur in het midden (Anton bedankt voor de tip!) en ....tafeltjes eromheen waar de bediening ineens een soort combinatie van BBQen en steengrillen van maakt. Leuk en lekker!
De volgende dag gaan we met Khoun en zijn broer Vila op trekking. We hoeven niets via een agency te doen, gewoon vanuit onze bungalow op stap. Vila vertelt honderduit en richt zich op een of andere manier voortdurend op Peter: het is Peter dit en Peter dat en geduldig luistert hij naar alle verhalen. Ik kan daardoor heerlijk rustig wandelen, Peter wordt de oren van de kop gekletst. In ons groepje loopt ook een Amerikaanse man met zijn 2 zoons mee, waarvan er eentje, Zack, geestelijk gehandicapt is (Down). Zack stapt urenlang opgewekt door en heeft het prima naar zijn zin. We krijgen halverwege een heerlijke Laotiaanse lunch en ook hier geldt net als in Thailand: met je handen eten! We bezoeken de Khongsi Watervallen en arriveren in de avond weer bij onze bungalow. Tijdens het eten in het restaurant komt Zack bij ons zitten. Zack doet eigenlijk altijd alles na en omdat Peter en ik vaak samen hard zitten te lachen, hebben we de hele dag al een vrolijke echo, wat ons weer doet lachen. Bovendien vindt hij de klanken van de Nederlandse taal heel fascinerend. Wij hebben grote respect voor Zacks broertje en ouders die Zack de structuur maar ook de ruimte geven om een fijn leven te hebben. Van dit gezin krijg je een heel fijn gevoel. Zack geeft ook 's avonds netjes iedereen een handje als hij gaat slapen, zo lief.
We horen van Khoun het verhaal achter dit paradijs. Hij en zijn vrouw konden een paar jaar geleden een stuk grond kopen voor nog geen 200 dollar en dit hebben ze langzaam weten uit te breiden tot de heuvel die ze nu hebben. Het zijn hele dankbare en inspirerende mensen , wat we overigens sowieso al wel veel tegenkomen in Laos. Gids Vila vraagt ons nog waarom we niet komen werken in Laos, je kan hier bijvoorbeeld als leraar werken zegt Vila. Peter en ik kijken elkaar aan, hmm, we can teach anything! Dit is weer een pagina in Saskia's wat-ik-allemaal-kan-gaan-doen-als-ik-later-groot-ben boekje.