Op naar Yogya
Door: Saskia
Blijf op de hoogte en volg Saskia
27 Oktober 2010 | Indonesië, Yogyakarta
Zo. Even bijkomen. Nee, Saskia en rustige vakanties is niet zo'n goede combi. Vanochtend om 6 uur van Jakarta naar Yogya gevlogen. Daar heeft Martijn gestudeerd en gaan we de laatste bekende (Berto) opzoeken.
Gisteren waren we zo vermoeid van de gebroken nacht dat we ons dagje hebben beperkt tot een laatste dag met de vrienden. We bezoeken Lexy thuis, lunchen in restaurant Lara Djonggrang (fantastisch! gouden tip!) met Dita en natuurlijk Lexy die sowieso voortdurend van de partij is. Het gaat nu eens niet over de herinneringen en koetjes en kalfjes maar over het leven hier. De vriendenclub zou het liefst in Yogya wonen, maar 80% van het geld wordt in Jakarta verdiend en als persfotograaf, journalist en wat deze mensen nog meer voor beroepen hebben is Jakarta de plek om hun beroep uit te oefenen. Dat betekent veel files, drukte en nauwelijks een sociaal leven. Lexy is trots dat alle vrienden hun maatschappijkritische houding hebben behouden en niet zijn gevallen voor het grote of foute geld. Ik realiseer me dat ze hier echt in een hele andere maatschappij leven: ook degenen die een goede achtergrond hebben. Ik voel me bevoorrecht om deze groep mensen te hebben leren kennen die ons dagenlang overal hebben heengebracht, hun huis hebben laten zien, ons getrakteerd hebben en voor ons gezorgd hebben. Voor meer contemplatie is nog geen tijd geweest, dat hoop ik in Yogya te vinden, want het is vanaf vrijdag een grote rollercoaster geweest. En dan hebben we het er nog niet eens over gehad dat Lexy ons te laat heeft opgehaald vanochtend en wij te laat waren voor het inchecken, maar desalniettemin met rennen en stressen de vlucht haalden.
Toen we gisteren nog een uurtje in een mall werden gedropt waar wij ietwat uit de toon vielen met onze outdoor-look gezien de winkels van Gucci, Jimmy Choo etc. besloot ik er helemaal voor te gaan. Wanneer heb ik nou de kans eens ongegeneerd op Jimmy Choo's rond te stappen ofMartijn in een heel, heel fout Jean Paul Gaultier overhemd te zien? Graag gedaan.
Gisteren waren we zo vermoeid van de gebroken nacht dat we ons dagje hebben beperkt tot een laatste dag met de vrienden. We bezoeken Lexy thuis, lunchen in restaurant Lara Djonggrang (fantastisch! gouden tip!) met Dita en natuurlijk Lexy die sowieso voortdurend van de partij is. Het gaat nu eens niet over de herinneringen en koetjes en kalfjes maar over het leven hier. De vriendenclub zou het liefst in Yogya wonen, maar 80% van het geld wordt in Jakarta verdiend en als persfotograaf, journalist en wat deze mensen nog meer voor beroepen hebben is Jakarta de plek om hun beroep uit te oefenen. Dat betekent veel files, drukte en nauwelijks een sociaal leven. Lexy is trots dat alle vrienden hun maatschappijkritische houding hebben behouden en niet zijn gevallen voor het grote of foute geld. Ik realiseer me dat ze hier echt in een hele andere maatschappij leven: ook degenen die een goede achtergrond hebben. Ik voel me bevoorrecht om deze groep mensen te hebben leren kennen die ons dagenlang overal hebben heengebracht, hun huis hebben laten zien, ons getrakteerd hebben en voor ons gezorgd hebben. Voor meer contemplatie is nog geen tijd geweest, dat hoop ik in Yogya te vinden, want het is vanaf vrijdag een grote rollercoaster geweest. En dan hebben we het er nog niet eens over gehad dat Lexy ons te laat heeft opgehaald vanochtend en wij te laat waren voor het inchecken, maar desalniettemin met rennen en stressen de vlucht haalden.
Toen we gisteren nog een uurtje in een mall werden gedropt waar wij ietwat uit de toon vielen met onze outdoor-look gezien de winkels van Gucci, Jimmy Choo etc. besloot ik er helemaal voor te gaan. Wanneer heb ik nou de kans eens ongegeneerd op Jimmy Choo's rond te stappen ofMartijn in een heel, heel fout Jean Paul Gaultier overhemd te zien? Graag gedaan.
-
27 Oktober 2010 - 07:25
Yvje :
Prachtige hakken, very Carry! -
27 Oktober 2010 - 12:53
Hester:
geweldig dat shirt!!
geen 'last' gehad van de aardbevingen? -
27 Oktober 2010 - 15:53
Dora:
Dat is andere koek dan de boerenkool die wij vanavond eten. Het is te zien dat jullie ondanks alle stress veel plezier hebben. De Merapi is nog aardig ver van yogyakarta geloof ik, hoop ik.
Veel plezier in Yokya, kan me er nu iets bij voorstellen. Gaan jullie nog yalang yalang? of neem je een fietskar? -
28 Oktober 2010 - 18:31
Esther:
Haha, Martijn kijkt er net zo smerig bij als zijn shirt is... ;-)
En die hakken... wauw!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
