Warm onthaal in Ubud
Door: Saskia
Blijf op de hoogte en volg Saskia
06 November 2010 | Indonesië, Ubud
Na al onze ervaringen was ik bang dat Ubud tegen zou vallen. Als we aan komen rijden, zie ik al wel dat er veel nieuwe restaurants bij zijn gekomen, chique winkels als D&G, Ralph Lauren en zelfs Paul Smith: wat opmerkelijk is voor een kunstenaarsstadje waar juist veel eco is. Mogelijk is dit het eat, pray, love effect: het boek is razend populair geworden en de film is inmiddels ook uit. Ik ben benieuwd of Ketut Liyer veel aanloop heeft tegenwoordig. Het is hier zeker toeristischer geworden, maar Ubud heeft z'n charme niet verloren. Als we meteen bij aankomst door de straten wandelen, word ik er weer net zo blij van als 2 jaar geleden. Woensdag hebben we de hele dag in de rijstvelden gewandeld waar Sari Organik nog altijd lekker biologisch eten serveert. We ontdekken ook villa Mata Hari met ook een direct uitzicht op de velden. Een tip voor de volgende keer, want Gusti's garden is niet meer wat het geweest is. Twee keer zo duur, wat zeker niet in het onderhoud is gaan zitten, maar eerlijk is eerlijk; nog altijd een schitterend uitzicht. dan is het mijn beurt om oude bekenden op te zoeken we beginnen met kleermaakster Nyoman. Ik kan haar winkeltje eerst niet vinden. De Hanoman straat is inmiddels bezaaid met duurdere shops dus ik ben bang dat haar winkeltje niet mee is gegaan in die transformatie. Maar gelukkig herken ik ineens de paspop en ik roep Nyoman! Dan vanuit de winkel: Saskiaaaaaaaaaaaaaaaaa! Dat iemand aan de andere kant van de wereld zo op je reageert is instant geluk. Het is een erg leuk weerzien en Martijn wordt gekeurd: of hij wel heel lief voor me wil zijn. De winkel doet plotsklaps goede zaken want Martijn koopt er 2 korte broeken en ik dezelfde shirts als jaren geleden. Het aanbod is nagenoeg hetzelfde. De dag erna stopt Nyoman ons nog fruit toe en geeft ze mij een zilveren kettinkje en 2 zijden sjaaltjes. Om dat van iemand te krijgen die verder niets heeft, is zo bijzonder. Ik moet echt even slikken als we haar weer achterlaten: tot over 2 jaar!
We ontmoeten ook Putu die nog altijd bij het ARMA museum werkt: ook die is een en al blijdschap: "so happy to see you! I miss you to talk!"
Wat een goed gevoel. Wat een fijn weerzien. We hebben echt heel weinig tijd gehad in Ubud, maar ik heb het helemaal benut. We hebben alleen Made van de massagesalon Dewi's Secret niet meer gezien. Dat lukte niet meer. Up to date tips? Eten bij Soma, slapen bij Mata Hari en massages bij Skin. wij gaan weer verder. Naar Oost-Bali...