In Singapore

Zo. Ik heb al 12 uur achter de rug en ben nu rustig na behoorlijk wat last-minute stress. Gisteravond heb ik alles klaargelegd, via internet ingecheckt en toen ik m'n boarding pass wilde printen kreeg ik een foutmelding. Vervolgens kreeg ik de melding: boarding pass already printed. Meteen zag ik een visioen van een Carol Beer achtige setting: computer says no. Boarding pass printed, you want to go to Iceland instead? Pfff. Vanochtend trok ik mijn kleding aan en had ik de verrassing dat mijn broek veel en veel te groot bleek (3 weken geleden paste hij nog). In elke andere omstandigheid zou ik een vreugdedansje hebben gedaan, nu ontstond enige paniek: wat nu!? Gelukkig had ik een ik-heb-het-niet-nodig-maar-het-is-in-de-uitverkoop-dus-ik-neem-m-toch-maar-mee broek gekocht en die bleek m'n redding. Op Schiphol blijkt er inderdaad een storing te zijn geweest bij Singapore Airlines en kan ik probleemloos boarden. Maar niet voordat ik van Peter een boekje krijg waarin al mijn vrienden met foto staan met een bijschrift. Dag lieve mensen: het kostte wat tranen, maar ben er erg blij mee!
Mijn ouders, Ferry en Peter zwaaien me uit en daar ga ik dan!

In het vliegtuig neem ik plaats naast een norse man die 12 uur lang geen woord met me heeft gewisseld, maar wel heeft zitten snuiven, stinken en mij zitten irriteren. Als ik rondkijk in de gangen kan ik niet anders concluderen dat ik naast de meest smerige man ben gezet. Zijn verhalen zijn vast te volgen via viezeman.waarbenjij.nu, mijn hemel. Maar goed, een aantal CSI's, muziekskes en de film Mama Mia later sta ik in Singapore en vlucht ik snel weg van mijn chagrijnige reisgenoot. Hoewel ik hem wel hoor zeggen dat 'ie naar Bali gaat...

Het kan nu alleen nog maar beter worden.