Over tempels, vleesetende visjes en 3 ferry's

"Alles voor een goed verhaal", grappen Peter en ik vaak als er iets mis gaat of er iets heel spannends gebeurt. Een tarantula eten als die als gerecht op de kaart staat bijvoorbeeld. Slapen met 12 mensen op een rijtje. Een eend een pijnlijke dood zien sterven. Of toen ik in de rivier viel: "ja, Sas, alles voor een goed verhaal". Deze keer kunnen we weer uitpakken...We vertrekken vanuit Phnom Penh heel vroeg naar Siem Reap om Angkor Wat te gaan bekijken en de andere prachtige tempels in het gebied. We komen in de middag aan en besteden die in het stadje zelf wat in tegenstelling tot Phnom Penh helemaal bezaaid is met westers ogende eettentjes en souvenirwinkeltjes. Ook kent Siem Reap hele mooie resorts, dure winkels en mooie gebouwen. Er zijn gezellige steegjes die niet onderdoen aan die van Amsterdam, dus we kunnen hier ons zeker een avondje vermaken. Helaas gaat de volgende dag de wekker om kwart voor 5 (......). In de omgeving van Angkor Wat zijn zoveel mooie tempels dat je er 3 dagen kunt doorbrengen. Ik ben echter zo ontzettend moe dat ik het wel prima vind om de hoogtepunten in een dag te bekijken. Om 5 uur staan we dus klaar om met de tuk-tuk naar Angkor Wat te gaan en daar de zonsopgang te zien. We zitten vol verwachting naar de torens te staren, maar het is veel te bewolkt om een spectaculaire zonsopgang te zien, dus die foto's gaan we maar ergens downloaden. Jammer, maar helaas. Neemt niet weg dat het heel bijzonder is om op zo'n plek met je zaklantaarn rond te struinen. Onze gids hebben we geregeld via ons hotel en Peter heeft duidelijk gevraagd naar een niet zo praatgrage gids. Niet gelukt. Onze gids kletst ons helemaal de oren van de kop. Ik ben in het dagelijks leven vaak tegen tienen nog aan het opstarten, om 5 uur 's ochtends ben ik zeker niet in een opperbeste stemming. Peter is gelukkig weer de geduldige luisteraar. Angkor Wat is een heel indrukwekkend complex en met gids zijn er natuurlijk veel meer details te zien en mythes en verhalen achter de reliefs te horen. Buiten dat is het wonderbaarlijk hoe zoiets gebouwd kon worden zonder de machines en kennis van nu: het is overweldigend! De details googlen jullie maar, want anders zit ik hier morgen nog. Als wij ervertrekken, beginnen de hordes mensen aan te komen. Wij bezoeken ook Angkor Thom, de Elephant Terraces, Banyan en Tha Phrom. De foto's spreken voor zich. Ik ben groot fan van Tha Phrom, waar je je echt een ontdekkingsreiziger waant. Heel mysterieus. Voor degenen die tijd hebben en fit zijn, is het absoluut aan te raden dit rustiger aan te doen, maar voor degenen die verlangen naar een tropisch eiland is het simpelweg doorpakken.
Op weg naar het hotel vraagt Peter nog aan de tuk-tukdriver of hij weet waar de "fish that eat dead skin" zijn. Dit hadden we van iemand gehoord op Don Deth en klonk heel bizar, dus reden genoeg om uit te pluizen. Alles voor een goed verhaal. Na wat vragen hier en daar belanden wij bij een spa waar de Dr. Fish visjes rondzwemmen. Je stopt je voeten erin en zij komen direct op je afzwemmen en beginnen enthousiast aan je voetjes te knabbelen. Ik heb een half uur later superzachte voetjes. In combinatie met een massage daar ben ik wel weer wat opgeknapt, want de dag zelf heeft me behoorlijk afgemat. De volgende dag staan we toch alweer klaar om 7 uur om met de bus naar Bangkok te gaan. Vandaar gaan we naar Koh Lanta waar Ferry al een mooie plek heeft uitgezocht. Die zit al 2 weken te chillen op het strand. Ik had met Ferry afgesproken dat we er 2 februari zouden zijn. Ik had me echter werkelijk niet gerealiseerd dat het vanuit Bangkok nog een heel eind naar Krabi is. De reis naar Bangkok duurt al zo'n 11 uur. Onze hoogtepunt van die busrit is het eten van krekels die langs de weg verkocht worden. Na de tarantula was ik wel weer toe aan iets anders met pootjes. Alleen de kakkerlakken is nog net een brug te ver. De krekels kan ik van harte aanbevelen, dat is dus gewoon echt lekker! Ik zal de AH de tip sturen.
Om 6 uur worden we afgezet op de Kao San Road...bekend terrein. Peter en ik overleggen wat nu: met de nachttrein of de bus? Voor beiden is het lastig in te schatten of er nog plek is. We horen dat het busstation zeer slecht bereikbaar is in de spits dus we laten ons naar het treinstation racen. We kunnen altijd nog in Bangkok slapen als het moet. De trein van half 8 is vol. We kunnen mee om 22.50. Slapen is toch een hele uitdaging in zo'n trein, maar het valt mee om de volgende ochtend m 8 uur uit te stappen in Surat Thani. Maar daar is het nog niet klaar. Met een bus naar Krabi, wachten op de bus en 2 ferry's achter elkaar naar Koh Lanta. Na 32 uur nonstop reizen staan we dan toch echt tegenover Ferry nummer 3 op Koh Lanta. Het is maar goed dat ik sommige dingen niet van tevoren weet. Het is het allemaal natuurlijk wel waard. Met de vrolijke lach van Ferry en de blijheid van Peter kan ik nog een week genieten van zee, strand, bamboehutten en fruitshakes