King's highway naar Dana

's Avonds eten we bij Rakwet Arab aan de Paris Circle (een pittoresk plein met heuse Franse lantaarnpalen en elegante bankjes). Met veel bling bling een heerlijke Arabische sfeer met goed eten. Ik neem "Rakwet lamb in claypot" en krijg een kruik die ter plekke in tweeën wordt geslagen (why?) waar de heerlijke geuren uitkomen. De Jordaanse versie van de tajine?

Een nadeel in dit land is dat er ontzettend veel wordt gerookt: shisa (waterpijp) of gewone sigaretten. Je wordt daardoor in een restaurant als Rakwet vanzelf naar het terras verbannen.
Niet heel erg: het is goed mensen kijken vanaf ons plekje op het terras. De omgeving van Paris Circle wordt hip and happening hebben we begrepen, dat is terug te zien op straat en restaurantbezoekers.

Een oude man zegt ineens: "goed zo meisje" als Kiki tussen de tafeltjes door hinkelt. Reizen met een klein blond meisje zorgt elke keer weer voor kleine intermezzo's: een kort gesprekje, een selfie of een kneepje in de wang.

De volgende dag vroeg op, want we gaan weer verder. Eerst nog het ontbijt met eitjes van eigen kippen en aardbeien uit eigen tuin. Wat een heerlijke plek die we hier achter laten. Zeker rondreizend met kinderen is dit een absolute aanrader.

De stad en de souks ogen heel anders nu we niet oververhit en met een klein meisje aan de hand rondstruinen.
We hadden graag een dag langer in Amman willen zijn om wat meer mee te krijgen van de vibe in de stad.

Vandaag hebben we een lange rit voor de boeg over de King's Highway naar Dana: een route die niet alleen prachtig is maar ook langs een aantal religieuze plekken loopt.

Allereerst bezoeken we Mount Nebo waar Mozes na 40 jaar trekken door de wildernis eindelijk het beloofde land te zien kreeg. Mozes zou op deze berg zijn gestorven en begraven liggen, maar daar zijn de meningen over verdeeld (het begraven liggen althans). Los van de religieuze waarde van de plek zijn de oude mozaïeken en het fenomenale uitzicht het bezoek waard.

In deze regio kun je niet alleen de oude mozaïeken bezoeken, maar ook prachtige nieuwe kopen en wij bezoeken een werkplaats waar het proces te zien is en natuurlijk het aanbod aan mozaïeken bordjes, schilderingen en tafels enorm is.

In Madaba zoeken we de schaduw op bij de St. George's Church of Church of de map: in deze kerk ligt een Byzantijnse kaart van het Heilige Land in mozaïek. Oorspronkelijk bestaande uit 2 miljoen steentjes en verbazingwekkend accuraat.

Hier eten wij onze meegebrachte lunch van Hashem aangevuld met falafel en nog warm brood van een bakker onderweg. Zeker te verkiezen boven een restaurant: de mensen zijn zonder uitzondering ontzettend vriendelijk en vinden het leuk in contact te komen met toeristen.

We hebben nog een korte tussenstop bij het kasteel in Karak, maar daarna door naar Dana, het is inmiddels al einde middag en de hitte eist zijn tol. Ik ben kapot.

De ontvangst bij ons hotel Dana is verwarrend, we moeten blijkbaar wachten op de eigenaar en de eerste kennismaking met het sanitair stemt niet vrolijk.
Gelukkig blijkt ons onderkomen aan de andere kant van de straat: een schone en hele ruime kamer. Als we er ook nog prima kunnen eten, ben ik tevreden; om half 8 opent het buffet en sluiten we aan in de rij tussen alle hikers. Klaar met de dag.

Onze Dana dag begint met een
Eenvoudig ontbijt en dan de natuur in! Je kunt hier lange trektochten maken, wij zullen ons moeten beperken tot 2 uur. Zonder gids moet kunnen dus met zonnebrandcreme, achterovergedrukt brood van het ontbijt en water gaan wij op pad.
Niet voor niks populair bij hikers is de omgeving prachtig en de uitzichten ongelooflijk! De mooiste picknick omgeving waar ik ooit ben neergestreken. We zien roofvogels, spotten een hyena maar met een luidzingend meisje zijn de kansen op bijzondere ontmoetingen wat beperkt.
Geiten en ezels zijn wel een garantie. En humus bij het eten.